Lütfen bekleyin.. Lütfen bekleyin..
Dersim İnşa Kongresi (DİK), Dersim Soykırımı'nın 84. Yılında yaptığı basın açıklamasında 'Soykırım'da yaşamını yitirenleri saygı ve minnetle anıyor, diyerek Soykırımcıları ise şiddetle lanetliyoruz' dedi.
Dersim Soykırımı'nın 84.yılında papmış olduğu açıklamada DİK, 'Dersim Soykırımı ile yüzleşme, arşivlerin açılması, Dersim isminin ifade edilmesi, Seyid Rıza ve yoldaşlarınn mezar yerlerinin açıklanması vb talepler Kongremiz, Dersimliler ve Dersimli kurumlar tarafından On yıllardır dile getiriliyor. Bu talepleri sahipleniyor, Soykırımcıların ve sembolleriinin Dersim coğrafyasından sökülüp atılacağına ve yüzleşmenin mutlaka gerçekleşeciğine inanıyoruz' dedi.
Dersim İnşa Kongresi açıklamanın devamında şu görüşlere yer verdi;
Soykırımcıları lanetliyor, Dersim ie yüzleşmeye, tarih önünde hesap vermeye çağırıyoruz.
Her yıl 4 Mayıs tarihinde Dersim Soykırımı’nda yitirdiğimiz masum insanlarımızı hatırlıyor ve anıyoruz.
Ermeniler, Kürtler ve Dersimli Alevi Kürtler yüz yıla yayılmış soykırım yaşıyorlar.
Dersim coğrafyasında yaşanan soykırımlar, ‘’Tertele wo veren’’ (önceki tertele) 1. dedikleri 1915 Ermeni Soykırımı’yla başladı.
Türkiye Cumhuriyeti Devleti resmi olarak kurulmadan once Batı Dersim’e (Koçqiri) saldırılar başladı. Türkiye Cumhuriyeti, kurulduktan sonra ilk iş olarak 1926‘da Dersim’i ‘yok edilmesi gereken bir çıban’ ilan etti. Bu tanımla birlikte 1926’da Qoco (Koçuşağı) köylerinde, 1930‘ta Pulemuriye (Pülümür) köylerine ilk saldırıları başlattı.
25 Aralık 1935 yılında TBMM’de 2884 sayılı kanunla ‘’Dersim’’ adı değiştirilerek, Tun(Ç)eli yapıldı. Dersim coğrafyası küçük parçalara ayrılarak, faklı illere dağıtıldı. 4 Mayıs 1937'de Bakanlar Kurulu’nun, "1937 Yılında Yapılan Tunceli Tenkil Harekatına Dair Bakanlar Kurulu Kararı" adıyla alındı. "Gayet Gizlidir" ibareli yarım sayfadan oluşan karar Tertele’nin resmi belgesidir.
Emre göre; ‘’Taş üstünde taş, gövde üstünde baş’’ kalmayacaktı. ‘’Tenkil Harekatı’’ 12 Mayıs 1937 tarihinde başladı.
Dersim’e havadan ve karadan askeri saldırı başlatıldı. 2 yıl süren soykırımda; on binlerce insan katledildi, binlerce insan vagonlara bindirilerek Türkiye’nin Batı ilerine sürüldü. Yüzlerce köy haritadan silindi. Kadınlara tecavüz edildi, kız çocukları ailelerinden kopartılarak “ganimet” diye subaylara verildi. Seyit Rıza ve 6 dava arkadaşı Elazığ Buğday Meydanı’nda idam edildi. Geride kalanlar ise “beyaz ölüm” denilen acımasız asimilasyon programına tabi tutuldu.
Osmanlı'nın ’’ateş kuyuları’’, ‘’Yavuz'un keskin kılıcı", Türkiye Cumhuriyeti’nin ‘’zehirli gazları’’, ‘’Sabiha Gökçe’nin bombaları’’ ile çözülemeyen Dersim sorunu, halen kan ile çözülmek isteniyor. Türkiye Cumhuriyeti Dersim Soykırımıyla yüzleşmediği gibi; dili, kimliği, inancı, kültürü, insanı ve coğrafyası üzerinden soykırım uygulamalarını sürdürüyor.
Soykırımı engellemek ve geriletmek ancak etkin ve güçlü mücadeleye bağlıdır. Bu konuda herkese sorumluluk düşmektedir. Her Dersimli yüz yıllara yayılmış,1937-38 yıllarında yaşananları kurbanların acılarını hissederek mücadeleye dört elle sarılmalıdır. Dersim‘in yeniden inşa edilmesi için mücadele etmelidir. Soykırımın içeride ve dışarıda tanınması için çalışmalıdır.
Dersim İnşa Kongresi olarak; arşivlerin açılması, Seyit Rıza ve arkadaşlarının mezar yerlerinin açıklanması, Dersim adının iade edilmesi, toplu katliam yerlerine anıtların yapılması, Dersim dili ve inancı üzerindeki baskılara son verilmesinin öncelikli atılan adımlar olduğunu belirtiyoruz.
Dünyanın her yerinde halkımızı Dersim’de saatler 19.37’i gösterdiğinde mum yakmaya, niyaz dağıtmaya, ‘Daye Daye’, ‘Xatırbe To Welat’ ağıtlarını söylemeye davet ediyoruz.
DERSİM İNŞA KONGRESİ (DİK)
